Het is weer zover, ik ben bijna jarig. Een dag waar ik altijd onwijs naar uit kijk, omdat ik dan bezig ben met mijn allergrootste hobby’s. Ik begin een aantal dagen (het liefst weken) van tevoren met de voorbereiding. Hoe ga ik het versieren? Wat wil ik eten? En welke taart ga ik maken? Ik zoek allerlei sites af (maar vooral Pinterest) naar leuke ideeën en inspiraties. Het is daarom een van de leukste dagen van het jaar, want eindelijk mag ik mij weer uitleven. Toch vier ik mijn verjaardag dit jaar niet, behalve met het gezin. Waarom ik dat niet doe, leg ik hieronder aan je uit.

Augustus 
Eind augustus is niet echt een fijne tijd om je verjaardag te vieren. Alhoewel, ik heb tot nu toe altijd mooi weer gehad en ik kan meestal een tuinfeestje geven… Maar er zijn er altijd een boel mensen op vakantie, druk alles aan het uitpakken of druk bezig met de laatste voorbereidingen om weer naar school of aan de studie te gaan. Het is moeilijk om in dit soort periodes iedereen bij elkaar te krijgen met veel afzeggingen als gevolg. Ik weet zeker dat er meer mensen zijn die tegen dit probleem aanlopen en niet alleen in de zomervakantie, dat geldt bijvoorbeeld ook voor de meivakantie, of andere feestdagen zoals Kerstmis en Pasen.

Drukke periode
Naast de vakantie is augustus-september sowieso een drukke periode voor mijn familie. Er zijn meerdere verjaardagen in deze twee maanden, waaronder de verjaardag van mijn zus en daarnaast hebben we in september ook altijd familiedag van mijn vaders kant, waar iedereen ook al een dag voor moet vrijhouden. Vroeger vierden mijn zus en ik onze verjaardagen nog wel eens samen, maar ook dat was niet ideaal. Dit gebeurde vaak in het weekend waarin mijn zus (bijna) jarig was. Hierdoor kwam er meestal wat meer familie. Ik voelde me niet altijd even jarig omdat ik jaloers was op mijn zus, ik had altijd het gevoel dat ze meer aandacht en (duurdere) cadeaus kreeg (wat echt een drama was toentertijd ;-)) Ik weet zeker dat je dit herkent als je je verjaardag altijd samen met een gezinslid vierde, haha! Inmiddels woont mijn zus op zichzelf en hebben we andere manieren om onze verjaardag te vieren en doen we het dus ook eigenlijk nooit meer samen.

Vrienden
Soms zie ik andere mensen hun verjaardag vieren met wel meer dan 20 vrienden! Waar halen jullie die vandaan? Haha, nee grapje. Ik vind het enorm lastig om vrienden te maken en om vervolgens de vriendschappen te onderhouden. Ik heb nauwelijks vriendschappen overgehouden aan mijn jeugd (gevalletje eigen schuld, dikke bult) En eigenlijk pas sinds de hotelschool heb ik een paar nauwe vriendschappen, die alweer aan het verwateren zijn omdat iedereen het diploma op zak heeft. Ik heb heus wel een aantal vrienden en vriendinnen die ik zou willen uitnodigen, maar dat zijn nou niet echt mensen die elkaar allemaal leuk vinden. Herken je dat? Ik heb allemaal ‘aparte’ vrienden en vriendinnen, de een neem ik het liefst mee als ik ga stappen terwijl ik met de ander juist een goed gesprek kan voeren. Iedereen heeft een heel verschillend karakter en als ik ze allemaal zou uitnodigen ben ik de hele avond bezig met iedereen tevreden houden en vermaken in plaats van te genieten van hun aanwezigheid.
Daarnaast is Augustus/September meestal een periode van een nieuw begin. Ik begon aan een nieuwe studie, stage of bijbaan en kende de mensen nog niet voldoende om ze uit te nodigen op mijn verjaardag, anderzijds was het contact met de mensen uit de periode ervoor vaak al zodanig verwaterd dat de vriendschap een beetje voorbij was gegaan.

En nu?
Ik zou natuurlijk gewoon iedereen die ik graag om me heen heb uit kunnen nodigen, ervan uitgaan dat 3/4 niet komt en alsnog kunnen genieten van de mensen die wel aanwezig kunnen zijn, maar dat vind ik lastig. Dan heb je namelijk kans op een net-niet-verjaardag. Een wat? Ja, dat is een verjaardag met een aantal mensen die net niet goed bij elkaar in de smaak vallen en het dan heel awkward wordt allemaal
Het zijn dus allemaal kleine dingen die samenkomen. Om mezelf niet teleur te stellen dat heel veel mensen afzeggen  (wat natuurlijk heel begrijpelijk is, begrijp me niet verkeerd!), of ik een net-niet-verjaardag heb, besloot ik dit jaar mijn verjaardag alleen te vieren met mijn gezin. En ik moet zeggen, dat is best even wennen. Al die jaren heb ik het wel gevierd, maar dit jaar dus even niet. Positief punt: Ik heb meer budget voor allerlei leuke versieringen en (veel) lekker eten, haha!

Nouja, al met al een nieuwe ervaring dus, een verjaardag zonder genodigden. Toch ben ik er net zo druk mee als anderen verjaardagen, maar heb ik minder stress en zorgen. Wat dan wel weer erg fijn is. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die hier tegenaan loopt en ik hoor graag jullie verhalen. Vieren jullie je verjaardag of hebben jullie er ook altijd moeite mee? Ik ben altijd bang dat mijn verjaardag niet leuk genoeg is.. Hoe ervaren jullie dat? Laat een berichtje achter in de comments onderaan!

Liefs,

Suus