Samen met de studentenvereniging ZHTC vertrok ik afgelopen week naar Brugge voor de tweede editie van LIFTWEEK. Dat wil zeggen: in tweetallen liften naar een bestemming, daar 2 keer overnachten om vervolgens weer terug te liften naar Nederland. Degene die het eerst terug is wint. Ik had hiervoor nog nooit gelift en had dan ook geen idee wat ik ervan moest verwachten. Hoe makkelijk het ons verging lees je hieronder. 👇🏻

Samen met de hele groep verzamelden we om 9:00 uur ’s ochtends op onze sociëteit. Nadat iedereen was gearriveerd werd de locatie bekendgemaakt: we moesten liften naar Brugge. Yess, daar was ik nog nooit geweest. Ik vormde een tweetal met mijn vriend, we pakten onze spullen en vertrokken naar een tankstation.

Onze tactiek

We hadden van tevoren stiften en karton ingepakt, zodat we dit konden gebruiken om locaties op te schrijven. Ons doel was om in 6 keer in Brugge aan te komen. De soos is in het centrum van Zwolle en we besloten een tankstation op te zoeken richting de snelweg. De beste optie was om via Utrecht of Arnhem te gaan. We stonden in eerste instantie met een bordje langs de weg, maar mensen aanspreken werkte beter. We vroegen waar mensen heen gingen, vermeldden dat we meededen aan een LIFT-wedstrijd en als ze de goede richting op reden vroegen we of we mee konden rijden.

Zwolle- Nijmegen

Na twee mensen gevraagd te hebben was het gelijk raak, er was iemand die naar Nijmegen moest voor een optreden en we mochten wel mee rijden, yes! Super enthousiast stapten we in de auto. Een prettige rit met een vriendelijke jongen die ons afzette in het centrum van Nijmegen… Maaaaarrrrr, dat was onze eerste fout. We ontdekten namelijk dat het veel handiger is om te liften bij tankstations langs snelwegen in de richting waar je naartoe wilt, dan weet je zeker dat de mensen die langsrijden de goede kant op gaan. In het centrum moeten mensen overal en nergens heen en weet je nooit of je op de goede plek staat. We hebben heel wat rondgelopen en zijn één keer op de verkeerde plek gaan staan, dit was bijna aan de andere kant van het centrum, waar de meeste mensen voornamelijk weer terug richting Arnhem gingen.

Breda- Tankstation Hazeldonk

In Breda kwamen we terecht bij Breda-Prinsenbeek in de hoop dichter naast de snelweg terecht te komen dan Breda Centrum. Die gedachte klopte, maar er kwam weinig verkeer langs die de grens over ging. Ons doel was om van Breda naar Antwerpen te komen, maar dat bleek iets lastiger dan gedacht. Ook hier hebben we ontzettend veel rondgelopen. Uiteindelijk stonden we bij een tankstation om mensen aan te spreken, maar deze stond midden in een woonwijk, waar mensen voornamelijk de auto pakten om boodschappen te doen. Gelukkig kwam er een dame langs die ons weer in de buurt van de oprit naar de snelweg bracht. Eenmaal daar aangekomen gingen we bij een bushalte staan langs de oprit van de snelweg, zodat als er mensen langskwamen die ons mee wilden nemen, ze ook konden stoppen. Niet veel later stopte er een stel die naar de dierenarts moest een aantal kilometer verderop, helaas niet de grens over, maar ze konden ons wel afzetten bij een groot tankstation langs de snelweg. Waarschijnlijk zouden we daar meer kans hebben om de grens over te komen.

Tankstation Hazeldonk- Antwerpen

Het stel had gelijk en binnen no-time hadden we een lift naar Antwerpen kunnen regelen. We mochten meeliften met een man die naar Kortrijk moest. Als hij meer tijd had gehad wilde hij ons zelfs wel in Brugge afzetten, maar hij had helaas nog wat afspraken staan. Tijdens deze autorit hebben we veel gesproken over de verschillen tussen Nederland en België, wat ik erg interessant vond. Twee landen naast elkaar, maar toch zo verschillend van elkaar.

Antwerpen- Gent

De vriendelijke man had ons afgezet bij een tankstation in Gent. We kwamen er al eerder achter dat dit de beste manier is om te liften. Je kan hier makkelijk mensen aanspreken, wat sowieso beter werkt dan met een bordje gaan staan. Daarnaast is er vaak de mogelijkheid om overdekt te gaan staan, wat handig is als het slecht weer is. Ook is er altijd een toilet in de buurt en heb je de mogelijkheid om wat eten of drinken te kopen.

Gent- Brugge

We waren nog niet uitgestapt of we hadden de volgende lift alweer te pakken. Terwijl we een man vroegen of hij toevallig naar Brugge ging, liep er een andere man voorbij. ‘Oh, moeten jullie naar Brugge? Jullie mogen wel met mij meerijden, ik ga die kant op!’ Ik wisselde een blik met mijn vriend en we bedankten de man waarmee we in gesprek waren en liepen mee met de voorbijganger. Hij kon ons wel op het station in Brugge afzetten en vanaf daar was het nog maar een paar minuten lopen naar de locatie, ideaal! We zouden onze bestemming liftend bereiken!

Terugblik op het liften

Het begin was echt even wennen, omdat je mensen moet aanspreken en om een gunst vraagt. Als je eenmaal weet hoe het werkt en een beetje geluk hebt dan is het echt heel erg leuk. De mensen zijn erg toegankelijk en ik had het idee dat als de bestuurders de juiste kant op gingen en ze plek hadden, ze vaak wel bereid waren om iemand mee te nemen. Het viel ons echt enorm op hoeveel mensen alleen in de auto zitten, hoe leuk is het dan om eens een keer iemand mee te nemen? Veel bestuurders hadden vroeger ook gelift en stonden er daarom misschien ook wel iets meer voor open. De heenweg deden we er bijna 9 uur over en toen waren we er ook wel even helemaal klaar mee, maar de terugweg ging een stuk soepeler. We hadden het geluk om bij een geweldig stel in te stappen, waarbij we niet eens het gevoel hadden dat we aan het liften waren, ze hebben ons van Antwerpen helemaal meegenomen naar Gorinchem en het was echt de leukste lift die we hadden. We hebben hele lieve mensen ontmoet en ook weer wat geleerd over de Belgische cultuur. Ik weet alleen niet of ik het nu nog een keer zou doen. Het kost namelijk best wel veel moeite en tijd en de trein is tegenwoordig voor een student ook niet duur, maar we zijn nu wel een geweldige ervaring rijker.

Ik zou het zeker aanraden om eens in je leven te gaan liften! Zorg er dan wel voor dat je niet alleen gaat en anderen altijd laat weten waar je bent. Het is natuurlijk niet zonder risico. Wij vertrokken in tweetallen (man-man of man-vrouw, maar geen vrouw-vrouw i.v.m. veiligheid) en er reed een auto rond om ons eventueel op te pikken als we vastliepen. Daarnaast deelden we continue onze live locatie zodat iedereen kon zien waar je was.

Heb jij weleens gelift? En wat was de mooiste ervaring die je had? Laat het weten in de comments!

Liefs,

Suus