Je ziet de hashtag letsgetreal steeds vaker voorbij komen op social media. We weten inmiddels wel dat deze kanalen het plaatje perfect weergeven en dat het absoluut geen reflectie is van de werkelijkheid. Toch laten we ons makkelijk meeslepen in het leven van een ander, want kijk nou hoe mooi het eruitziet!

Deze tag zette mij aan het denken, hoe ‘real’ ben ik nu eigenlijk? Hoeveel van mijn ‘echte’ leven laat ik zien? Ik was best blij toen ik niks kon bedenken. Op dit moment ben ik onwijs gelukkig. Ik leer zoveel over wie ik ben, waar ik wil zijn en leef heel bewust. Ik denk na over de stappen die ik zet en nog wil maken en ik ben elke dag dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen, beseffende dat niet iedereen het zo goed getroffen heeft. Ik ben tevreden met mijn leven en vergeet soms waar ik vandaan kom. Het is niet altijd makkelijk geweest om te komen waar ik ben en hoe langer ik erover nadacht, des te meer er naar boven kwam. Want ondanks dat ik zowel mijn hoogtepunten als dieptepunten met jullie deel (hoewel, niet altijd in detail) hou ik mijn onzekerheden graag voor me.

Mijn verhaal is veel te lang om te delen, dus laat ik beginnen met een klein stukje van mezelf in het kader van #letsgetreal. Laten we nou eens écht praten over wat er achter dat lachende meisje op de foto schuilt.

Kronkelende gedachtegangen

Mijn hoofd draait vaak overuren. Ik ben een enorme stresskip, want ik wil het heel graag goed doen. Ik slaap onrustig en lig soms nachten lang wakker, het houdt maar niet op. Wie ben ik als persoon en waar zou ik willen zijn? Waar wordt ik gelukkig van? Ben ik eigenlijk wel gelukkig? Het zijn vragen die ik mezelf regelmatig stel, maar waar ik nooit antwoordt op heb. M’n hoofd duizelt van alle gedachtegangen, het kost me energie en het maakt me moe. Schrijven helpt, dus schrijf ik alles van me af, zo ook nu.

Help, ik ben alleen!

Ik kan niet goed alleen zijn, maar ben heel goed geworden in me alleen voelen. Ik heb nog nooit iets echt alleen ondernomen. Ik ga samen uit eten, samen op vakantie, samen wat leuks doen, samen boodschappen doen. Zelfs het knippen van mijn haar is een keuze die ik ook met anderen bespreek. Wat vind jij dat ik moet doen?? Zou het mij wel mooi staan?

Liefdesjunkie

Ik ben een liefdesjunkie, ik wil door iedereen aardig gevonden worden en wil het graag goed doen. Het kost tijd, moeite en veel energie om altijd zo hard je best te doen voor anderen. Ik ben een pleaser, als iedereen tevreden is, ben ik ook tevreden. Dat is dus iets wat absoluut onmogelijk is, want er is altijd wel iemand die er net even anders over denkt.

Ik wil op mezelf wonen, vlakbij mijn werk in een andere stad, maar ik durf niet. Ik ken niemand daar, ik zal niet makkelijk vrienden maken(want geen school of studentenhuis) en er is niemand waarbij ik ’s avonds thuis kom. Ik vind het eng om deze stap te maken. Ik haat het om alleen te zijn.

Wees je ervan bewust

Dat is mijn onzekerheid. Alleen zijn en niet aardig gevonden worden door anderen. Het zijn dingen waar ik niet over praat, iedereen heeft ten slotte z’n eigen struggles, maar ik denk dat het goed is om je hier bewust van te zijn. Ik weet dat ik niet door iedereen aardig gevonden kan worden, net als dat ik weet dat niet iedereen dit artikel gaat waarderen. Dat maakt het makkelijker om mee om te gaan, evenals het alleen zijn. Misschien moet ik juist de stap maken om uit te vliegen, zodat ik aan mezelf kan laten zien dat ik wél alleen kan zijn en dat ik het ook red zonder altijd om hulp te roepen.

Er zit zoveel meer achter deze glimlach dan wat ik laat zien, mijn problemen, verleden en onzekerheden. Maar daarnaast ook potentie, doelen die ik wil nastreven en ambitie. Accepteer je onzekerheden en wees je kracht. Val. Sta op. Groei. En leer. Leer om jezelf te zijn, ongeacht wat anderen daarvan vinden.

Kwetsbaarheid is niet zwak, het toont je kracht.

Wat zijn jouw onzekerheden, of waar ligt jouw kracht? En in hoeverre kan jij echt jezelf zijn?

Liefs,

Suus

Leave A Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *